1404.04.03
ریسپریدون یکی از داروهایی است که مناسب درمان پرخاشگری و تحریک پذیری بیش از حد که برای یادگیری ، تعامل و زندگی با کیفیت برای کودکان تاثیر می گذارند استفاده می شود. اگر چه این دارو برای درمن روانپرشی مورد تایید بوده است اما استفاده آن در کودکان از جمله کودکان مبتلا به اوتیسم ، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و... افزایش یافته است چرا که ریسپریدون می تواند با موفقیت کودکانی را که مشکلات رفتاری شدیدی را دارند آرام کند تا در محیط خانواده و مدرسه عملکرد بهتری داشته باشند.
اما همچنان این دارو عوارضی دارد که باید در استفاده بیش از حد آن احتیاط کرد.
داروی ریسپریدون یک داروی ضدروان پریشی است که برای درمان اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرونی و اختلال دو قطبی استفاده می شود مصرف آن در طولانی مدت ممکن است با عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، افزایش وزن، مشکل در تمرکز و... همراه باشد که فقط با دستور روانپزشک تجویز می شود.
همچنین بخوانید : بیماری میوپاتی چیست ؟ تفاوت میوپاتی و دیستروفی
مصرف ریسپریدون تاثیر قابل توجهی بر رفتارهای خاص کودکان مبتلا به اوتیسم و بیش فعالی دارد.
تاثیرات این دارو بر روی رفتارهای کودکان بیش فعال به شرح زیر می باشد :
ریسپریدون در آرام کردن رفتارهای پرخاشگرانه کمک کند.
این داروها باعث کاهش تحریک پذیری و احساس راحتی بیشتر در کودکان بیش فعال می شود.
بعضی از کودکان مبتلا به بیش فعالی اقدام به خود آزاری دارند ریسپریدون می تواند این رفتارها را کاهش دهد.
ریسپریدون در افزایش توجه و تمرکز و یادگیری کمک می کند.
این دارو کمک می کند رفتارهای تکراری کودکان را کاهش دهد.
همراه با دارو می تواند باعث بهبود مهارت های زندگی ، رشد زبان و تنظیم هیجان و... در کودکان بیش فعال می شود.
قرص ریسپریدون 1 تا 2 میلی گرمی ممکن است باعث خواب آلودگی ، افزایش وزن ، سرگیجه ، تعریق ، خشکی دهان ، یا افزایش اشتها شود. در برخی موارد عوارض جدی تر مانند مشکلات قلبی یا اختلالات حرکتی و... بروز می دهد.
در کودکان بیش فعال قرص ریسپریدون ممکن است باعث خواب آلودگی ، افزایش اشتها ، افزایش وزن ، خستگی یا مشکلات حرکتی شود. و حتی ممکن است باعث تغییرات خلقی یا کاهش انرژی شود این دارو با کمترین دوز شروع به مصرف می وشد و به تدریج تنظیم می شود. مصرف خودسرانه آن کاملا خطرناک است و باید زیر نظر روانپزشک باشد.
اگر فکر می کنید که کودکتان باید مصرف قرص ریسپریدون را متوقف کند حتما باید پزشک معالج کودک خود مراجعه کنید و از مزایا و معایب این قرص صحبت کنید بدون مشورت دارو را تغییر ندهید یا دارو را قطع نکنید داروهای ضدروان پریشی باید به تدریج کاهش یابد و کودک باید از عوارض جانبی ترک آن تحت نظر روانپزشک باشد.
ریسپریدون را با هیچ کدام از داروها و موارد مصرفی دیگر که در زیر به آنها اشاره شده است را مصرف نکنید :
همچنین بخوانید : علائم بیش فعالی در کودکان 6 ساله و ( 8 علامت مهم ) + راهکار
برای درمان کودکان بیش فعال ابتدا دارودرمانی را آغاز کنید این داروها محرک های دستگاه عصبی آنها می باشد که این داروها به انواع مختلفی دسته بندی شده است که به شرح زیر می باشند :
این قرص افزایش دهنده سطح دوپامین انتقال دهنده عصبی برای کودکان بیش فعال می باشد که این داروها شامل متیل فنیدات و آمفتامین ها می باشند.
این داروها مهار کننده نوراپی نفرین هستند و در درمان بیش فعالی کودکان بزرگتر از 6 سال و بیشتر زمانی که کودک به داروهای محرک پاسخ نمی دهد استفاده می شوند این داروها شامل اتوموکستین ، بوپروپیون ، کلونیدین می باشد.
درمان استاندارد بیش فعالی کودکان شامل دارودرمانی ، رفتاردرمانی و آموزش های مخصوص کودک و والدین است. این گونه درمان باعث کشف و کاهش علائم بیماری تاحد بسیار زیادی می شود اما به طور کامل این بیماری از بین نمی رود.
سخن پایانی
ریسپریدون یک داروی ضدپریشی است که می تواند در درمان برخی از علائم بیش فعالی در کودکان و نوجوانان به ویژه در مواردی که با اختلالات رفتاری همراه است استفاده می شود اما در هر صورت این دارو ممکن است با عوارض جانبی مختلفی همراه باشد.