1404.04.07
زمانی که کودک شما بهطور ناگهانی رشد میکند به نظر می رسد که اوتیسم پسرونده مبتلا شده است ،که به مرور زمان شروع به از دست دادن توانایی های ارتباطی و مهارت های اجتماعی میکند.
این نوع اوتیسم چندین سال به عنوان یک پدیده نادر شناخته میشود که زیر مجموعه اوتیسم نیز بود،ولی پژوهش های اخیر این را مشخص میکند که بین 13 تا 48 درصد تشخیص های اوتیسم از نوع پسرونده نیز می باشند امروزه بیشتر پژوهشگران بر این باورند بین اوتیسم و اوتیسم پسرونده نیر تفاوت های وجود دارد.
اوتیسم پسرونده نیز معمولا بین 15 تا 30 ماهگی آغاز میشود و متوسط سنی که در آن کاهش مهارت ها در کودکان مبتلا به اوتیسم پسرونده مشاهده میشود در 19 ماهگی است.
در ادامه این مقاله قصد دارم اوتیسم پسرونده را برای شما توضیح بدهیم و بگویم چرا اتفاق می افتد پس با ما همراه باشید.
یکی از پر چالش برانگیز ترین مورد در اختلال طیف اوتیسم میتوان به اوتیسم پسرونده اشاره کرد،در این نوع از اوتیسم کودک به نظر دارای رشد طبیعی است ولی کم کم دچار از ست دادن مهارت های کلامی و ارتباطی خودش میشود.
گفتار و صحب کردن او بسیار کم میشود و دیگر علاقه ای به ارتباط گرفتن با دیگران ندارد ،رفتارهای تکراری آغاز میشود و الگوی اوتیسم را دنبال میکند.
این اوتیسم پسرونده که به آن پسرفت هم نیز گفته میشود تا سن 3 سالگی به وجود می آید کودک کم کم علاقه نگاه کردن به دیگران را از دست میدهد.
بیشتر پژوهشگران بر این باورند که اوتیسم پسرنده نسبت به اختلال اوتیسم از رواج کمتری برخوردار است.
همچنین ببینید : کاردرمانی جسمی در کودکان
به طور کلی میتوان گفت علت اوتیسم پسرونده هنوز به طور دقیق مشخص نیست ولی تحقیق ها نشام میدهد که این ضعیت احتمالا به علت ترکیبی از عوامل ژنتیکی ،محیطی،عصبی و متابولیکی ایجاد میشود در ادامه قصد داریم به مهم ترین نظریه ها و عوامل در مورد دلایل اوتیسم بپردازیم:
بعضعی از مشکلات که در رشد مغز است میتواند باعث شود تا کودک مهارت های که آموخته است از دست بدهد برای نمونه:عدم تعادل انتقال دهنده های عصبی که سلول های عصبی را قادر به ارتباط میکند و یا ایتکه تفاوت در ارتباطات مغزی نیز میتواند در ایجاد اوتیسم پسرونده موثر باشد.
در موردی که اتصالات بین سلول های عصبی به درستی پیکربندی نشده باشد کودک میتواند مهارت های رشدی خود را به مرور از دست بدهد.
ژنتیک نیز میتواند نقش بسیار مهمی در اوتیسم پسرونده داشته باشد ،کودکانی که در خانواده آن ها اختلال اوتیسم و دیگر اختلال های عصبی وجود دارد در معرض خطر بسیار بیشتری نسبت به مبتلا شدن اوتیسم پسرونده هستند.
بعضی از جهش های ژنتیک و تغییرات مرتبط به اوتیسم نیز میتواند بر رشد مغز و ارتباط بین سلول های عصبی تاثیر بگذارد که در نهایت منجر به اوتیسم پسرونده میشود.
میتوان گفت که عوامل محیطی هم در ایجاد اوتیسم پسرونده نقش دارد
برای نمونه قرار گرفتن در برابر مواد شیمیایی و یا سموم خاص میتواند بر رشد سیستم عصبی تاثیر بگذارد.
اینکه آیا عوامل محیطی مستقیما باعث اوتیسم پسرونده هستند یا خیر،هنور جای بحث دارد و باید تحقیقات بیشتر نیز صورت بگیرد.
بعضی از پژوهش ها نقش سیستم ایمنی را در اختلال طیف اوتیسم مورد بررسی قرارداده است،پاسخ های غیر طبیعی سیستم ایمنی در بافت مغز میتواند بر سیستم عصبی نیز تاثیرگذار باشد که باعث اوتیسم پسرونده میشود.
به طور خاص رابطه پیچیده بین مغز و سیستم ایمنی میتواند منجر به برخی از علائم مربوط به اوتیسم نیز بشود.
این نظریه که سلامت روده بر رشد و رفتار مغز تاثیرگذار است ممکن است در مورد اختلالات طیف اوتیسم نیز اعمال بشود،عدم تعادل در میکروبیوتای روده یا مشکلات در مورد روده و مغز میتواند بر رشد مغز کودکان تاثیر منفی بگذارد.
ولی این نوع ارتباط هنوز به طور کامل اثبات نشده است،تاثیر احتمالی سلامت روده بر اوتیسم واپس گرا هنوز در دست بررسی می باشد.
همچنین ببینید : گفتاردرمانی کودکان
علائم اصلی اوتیسم پسرونده میتواند موارد زیر باشد:
ارتباط چشمی که کودکان قبل از به وجود آمدن اوتیسم پسرونده داشتند کاهش می باید،کودک شما دیگر به لبخند ها یا تعاملات دیگران واکنش نشان نمیدهد و از فعالیت های گروهی یا تعامل با همسالان کناره گیری میکند.
کودکان که قبلا کلمات را به درستی بیان میکردن حال دچار مشکل هستند،توانای ساخت جملات ساده را از دست می دهند،ممکن است کودک دیگر به صدا زدن اسم خودش واکنش نشان ندهد یا در بیان خواسته هایش دچار مشکل میشود.
حرکت های مثل تکان دادن دست ،چرخیدن یا کوبیدن سر به سطوح مختلف ،تمایل وسواسی به اشیاء خاص و یا اینکه تکرار کردن یک فعالیت را به طور منظم ،این نوع از رفتارها در شرایط استرس زا یا هیجانی افزایش پیدا میکند.
به مرور زمان بازی های خلاقانه و یا مشارکتی کاهش پیدا میکند ،بازی کردن تنهایی را ترجیح میدهند و از الگوهای یکنواخت در بازی های خود استفاده میکنند،از تعامل های گروهی با همسن های خودش کناره گیری میکند.
سخن پایانی
همان طور که در قسمت بالای مقاله گفته شد اوتیسم پسرونده نوعی از اختلال اوتیسم است که با از دست دادن مهارت های زبانی،اجتماعی،و بازی بعد از یک دوره رشد طبیعی مشخص میشود.
تشخیص دادن این نوع از اختلال دارای اهمیت می باشد به علت اینکه میتوانید از بروز علائم بعد از به درستی جلوگیری بکنید.
