1404.04.28
اختلال نافرمانی یکی از اختلالات رفتاری در کودکان است که بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی پدیدار میشود میتواند تاثیرات عمیقی در روابط اجتماعی آنها میگذارد وعملکرد تحصیلی ، سلامت روانی را در برمیگیرد این اختلال به صورت الگوی پایدار از رفتار های منفی بروز میکند که شامل نافرمانی مکرر از دستورات و قوانین ،لجبازی، بحث کردن مدوام،نادیده گرفتن خواسته های دیگران می باشد.
معمولا با ورود به مدرسه این اختلال در کودکان شروع میشود که تا اوایل نوجوانی نمایان میشود شایع ترین علائم اختلال نافرمانی شامل موارد زیر میباشد:
1.رفتارهای مکرر خشم و عصبانیت و پرخاشگری
2.خلق وخوی حساس و تحریک پذیر
3.واکنش های تند یا زود عصبی شدن
4.امتناع مکرر از اجرای دستورات بزرگسالان
5.رفتارهای هدفمند برای ناراحت کردن یا اذیت کردن دیگران
6.مقصر دانستن دیگران برای رفتار های نادرست خود
7.رفتار کینه جویانه و گفتن حرف های ناخوشایند
همچنین بخوانید : 15تمرین گفتاردرمانی در منزل برای کودکان
برخی از موارد میتواند بر روی اختلال نافرمانی تاثیرگذار باشد که عبارت اند از:
تحقیقات در زمینه تصویر برداری مغزی نیز تفاوت هایی در عملکرد بخش های از مغز را شناسایی کرده اند که مسئول کنترل تکانه ،حل مسئله، رفتار اجتماعی و همدلی میباشد کودکانی که در خانواده هایی با سابقه افسردگی یا اختلال نقص توجه و بیش فعالی بزرگ میشوند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال نافرمانی قرار میگیرند.
1.والدین بسیار سخت گیر
2.تقویت رفتارهای منفی
3.والدین ناسازگار یا بی توجه
4.طرد شدن توسط همسالان
5.زندگی در محیط های پر از استرس
1.تکانشگری
2.تحریک پذیری
3.واکنش های عاطفی قوی
4.مشکل در تنظیم هیجان
5.تحمل پایین در برابر ناامیدی
6.بی احساسی و کاهش همدلی
برای تشخیص این اختلال باید علامت ها و رفتارهایی را بشناسید
سرپیچی،عصبانیت،استدلال،کینه توزی،تحریک پذیری از جمله علامت های مهمی است که باید به آنها توجه داشته باشید.
تفاوت اصلی این دو مورد این است که کودکان بیش فعال معمولا در توجه کردن مشکل دارند اما کودکان نافرمان بداخلاق و عصبی هستند میتوان بیش فعالی و اختلال نافرمانی از هم تشخیص داد ،در بیش فعالی بدن نیاز به تحرک زیادی دارد تصور کنید از کودک انتظار دارید که برای مدت طولانی بی حرکت بنشیند در آن صورت این ممکن است منجر به الگوی سرپیچی شود که آنها را از جای خود بلند کند بنابراین تحرک بیش از حد ممکن است منجر به برخی از رفتارهای نادرست شود که با مشخصات اختلال نافرمانی مطابقت دارد این کار باعث میشود روانشناس کودک کارش سخت تر شود ،کودکی که نسبت به ورودی شنیداری واکنش کمتری نشان میدهد صدا را در محیط به راحتی متوجه نمیشود و ممکن است هنگام صحبت کردن دیگران به آنها پاسخ ندهند در ظاهر شاید به نظر برسد که کودک نافرمانی میکند یا نادیده میگیرد درحالی که صدا را نشنیده است دلایل زیادی وجود دارد که مغز در تشخیص مواردی کودکان بیش فعال و اختلال نافرمانی دچار مشکل میشود.
روانپزشکان باید از توانایی تشخیص ناخودآگاه برای تاثیر گذاری بر فرایند های تشخیص خود آگاه برخوردار باشند و باید قبل از تشخیص اختلال نافرمانی و سایر اختلالات رفتاری مخرب درباره عملکرد های عصبی و حسی آگاه باشند هنگامی که با هردو اختلال روبه رو هستیم مهم است که والدین حمایت شوند کودکان به حمایت های درمانی و آموزشی دسترسی داشته باشند تا راحت تر احساسات همچنین رفتارهای خود را تنظیم کنند.
در علائم اختلال نافرمانی کودکان درگیری زیادی با همسالان خود دارند،کج خلقی های مکرر، دروغ گویی ، بد خلقی و عصبانیت بدون دلیل و عدم رعایت مسائل حقوقی هستند اما در مسئله اوتیسم با یک بیماری عصبی پیچیده ای روبه رو هستیم که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی،رشد کلامی و مهارت های ارتباطی همراه است درجات مختلف این بیماری میتواند از یک اختلال ساده که تا حدودی زندگی طبیعی بیمار را محدود میکند.
همچنین بخوانید : درمان اوتیسم خفیف در کودکان
اوتیسم در 3 سال اول زندگی خودش را نشان میدهد برخی کودکان از همان ابتدای تولدشان دیده شده بیماری اوتیسم تاثیرات فراوانی بر تعاملات اجتماعی و ارتباطات فرد میگذارد.
1.الگوهای گفتاری غیرمعمول مانند حرف زدن شبیه ربات
2.اجتناب از تماس چشمی با دیگران
3.عدم پاسخگویی در برابر صدا زدن اسم فرد مبتلا
4.توسعه دیررس مهارت های گفتاری
5.مشکل در حفظ کلمه ها
6.تکرار مداوم عبارات
7.مشکل واضح در درک احساسات و بیان
علت اوتیسم دقیقا مشخص نیست،اما محققان معتقدند که اختلال در بخش هایی از مغز که مسئول تفسیر پیام های دریافتی از اندام های حسی و پردازش گفتار در مغز است که منجر به اوتیسم میشود همچنین هیچ شواهدی مبنی بر تاثیر محیط روانی اطراف کودک مانند مراقبان او بر ایجاد اوتیسم وجود ندارد .
علت ابتلا به اوتیسم این است که ژن ها همراه با عوامل محیطی میتوانند به گونه ای بر تکامل تاثیر بگذارند و برخی از عواملی که با افزایش احتمال ابتلا به اوتیسم مربوط هستند
1.داشتن یک خواهر یا برادر ابتلا به اوتیسم
2.سن بالای والدین
3.اختلالات ژنتیکی خاص
4.وزن بسیار کم هنگام تولد
مرحله اول غربالگری در این مرحله کودکانی که در معرض خطراوتیسم در سنین پایین هستند توسط پزشکان در جریان ویزیت های معمول در سنین 9،18،24ماهگی چک میشوند.
در مرحله دوم یعنی ارزیابی تخصصی در صورتی که نتایج غربالگری اولیه نشان دهنده وجود احتمالی اوتیسم باشد یا در صورت نگرانی های خاص توسط پزشکان متخصص معاینه میشوند که این معاینه ها انجام تست های شناختی ، رشدی برای ارزیابی سطح مهارت های زبانی شناختی و سایر جنبه های رشد کودک مورد بررسی قرار میگیرد.
سخن پایانی
ما در این مقاله سعی کردیم که تفاوت اختلال نافرمانی با اوتیسم و اختلال نافرمانی با بیش فعالی را بررسی کنیم تا شما بتوانید آنها را به درستی بشناسید و تشخیص دهید همچنین دچار تردید نشوید.