1404.05.02
بیماری ام اس یک اختلال مزمن است که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سیستم عصبی حمله میکند و باعث آسیب به پوشش محافظ اعصاب میشود علائم این بیماری میتواند شامل ضعف عضلانی اختلال در تعادل مشکلات بینایی واحساسات غیر عادی باشد برای مدیریت بهتر ام اس تشخیص زود هنگام درمان مناسب ضروری است اگر شما یا اطرافیانتان از علائم مشابه رنج میبرید مراجه به متخصص مغز و اعصاب حضوری و آنلاین میتواند به شما کمک کند.
ام اس یکی از شایع ترین بیماری های مغز و اعصاب و بیماری های مزمن خود ایمنی سیستم عصبی مرکزی است که مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار میدهد ،در این بیماری سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غلاف محافظ رشته های عصبی به نام میلین حمله میکند.
همچنین بخوانید : کاردرمانی ام اس
بیماری ام اس به چند نوع مختلف تقسیم میشود که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند مهم ترین انواع ام اس عبارت اند از :
این نوع ام اس با دوره های التهاب فعال در سیستم عصبی مرکزی مشخص میشود که طی آن علائم قدیمی بدتر میشوند و ممکن است علائم جدیدی ظاهر شوند زمان هایی که علائم بدتر میشوند به عنوان عود شعله ور شدن یا تشدید بیماری شناخته میشوند با پایان یافتن دوران عود شدت علائم کاهش میابد اما علائم جدید و دائمی میتوانند همیشه باقی بمانند.
علائم MSبه تدریج با گذشت زمان ظاهر میشوند کسانی که ام اس پیشرونده اولیه مبتلا هستند عموما بهبودی مشخصی ندارند اما ممکن است بتوانند علائم خود را کاهش دهند درصد کمی از مبتلایان به ام اس به نوع خوش خیم این بیماری مبتلا اند.
این نوعMSعموما فاز دوم ام اس عود کننده بهبود یابنده محسوب میشود که در آن پیشرفت علائم و افزایش ناتوانی وجود دارد افراد مبتلا به MS پیشرونده ثانویه ممکن است همچنان دوره عود کننده بهبود یابنده هستند در نهایت به ام اس پیشرونده ثانویه مبتلا میشوند اما تجربه هر فرد متفاوت از دیگری است.
تعدا کمی از افراد مبتلا به ام اس به نوع بدخیم مبتلا میشوند این نوع از مولتیپل اکلروزیس با تشکیل سریع ضایعات در مغز و ستون فقرات تشخیص داده میشود نوع بدخیم دارای علائم شدید ناتوانی و احتمالا مرگ همراه خواهد بود .
علت دقیق بیماری MS مشخص نیست اما موضوعی که در تحقیقات علمی به خوبی مشخص شده است نقش سیستم ایمنی در پدید آمدن آسیب های مغزی و نخاعی است همانطور که گفته شد غشای میلین رشته های عصبی در این حملات آسیب می بینند.
غلاف میلین نقش مهمی در حفاظت از نورون های عصبی و عملکرد بهتر آنها دارند بروز این نوع اختلال ترکیبی از فاکتور های محیطی و ژنتیکی نقش دارند برخی از محققان گمان میکنند که حمله سیستم ایمنی به بدن ناشی از انواع خاصی از عفونت های ویروسی است برخی دیگر به پایین بودن سطح ویتامین D به عنوان عامل اصلی می دانند همچنین سیگار کشیدن خطر ابتلا به ام اس را افزایش میدهد .
اکثر افرادی که مبتلا به MS هستند هیچ فاکتور خطر شناخته شده ای ندارند اما 20 درصد از مبتلایان به این عارضه عامل ژنتیکی در این بیماری دخیل بوده است، عامل ژنتیکی به این معناست که یکی از اعضای خانواده فرد مبتلا این بیماری را دارد حتی دو قلو های یکسان نیز خطر ابتلا به این بیماری را 20 تا 40 درصد افزایش میدهند، بنابراین اگر چه داشتن سابقه خانوادگی تا حدودی خطر را افزایش میدهد اما ام اس یک بیماری ژنتیکی یا ارثی محسوب نمیشوند.
در حالی که هیچ آزمایش خون مخصوصی برای این بیمار وجود ندارد اما انجام آمایش خون میتواند بیماری هایی را که علائم مشابه ام اس ایجاد میکنند از جمله لوپوس ،اریتماتور ،شوگرن ،کمبود ویتامین و مواد معدنی برخی از عفونت ها همچنین بیماری ارثی نادر ردیابی یا شناسایی کند.
ام اس قطعا بیماری چالش برانگیزی است اما خوشبختانه درمان های جدیدی که در طی 20 سال گذشته ابداع شده اند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری را بهبود بخشیده اند ام اس به ندرت کشنده است به ویژه اگر بیمار تحت درمان قرار گیرد اما ممکن است بعضی از عوارض ناشی از آن مانند عفونت سینه یا مثانه یا مشکلات بلع در درصد پایینی از مبتلایان مشکل ساز شود .
ام اس لزوما ارثی نیست با این حال درصورت بیمار بودن یکی از اعضای خانواده احتما ابتلای به آن بیشتر میشود در جمعیت عمومی احتمال ابتلا به ام اس فقط 1 درصد بیشتر است اما اگر خواهر برادر یا والدین شما به این بیماری مبتلا باشند این احتمال به 2/5تا5 درصد میرسد .
درمان بیماری ام اس به نوع بیماری و فرد مبتلا بستگی دارد پزشک معالج میتواند بیمار را درباره گزینه های درمانی و بهترین داروها با توجه به شرایط فرد مبتلا راهنمایی کند دارو هایی که برای درمان افراد مبتلا ام اس به کار میروند ممکن است تزریقی یا خوراکی باشند.
جمع بندی
بیماری ام اس یکی از بیماری خود ایمنی است که علت بروز آن مشخص نیست اما میتواند به شدت پیشرفت کند ،ام اس بیماری عصبی می باشد که در آن سلول های ایمنی بدن به غلاف میلین سلول های عصبی حمله میکنند و باعث کند شدن ارسال پیام های عصبی میشوند این بیماری علائمی مانند نا هماهنگی در حرکات بدن یا مشکلات بینایی ایجاد میکنند و اگر جدی گرفته نشود در برخی از افراد ممکن است باعث ناتوانی حرکتی دائمی شود .